اسلاید قبلی
اسلاید بعدی

جاهای دیدنـــــی شهر اهواز

معرفی کلی

اهواز مرکز استان خوزستان یکی از شهرهای صنعتی و نفت‌ خیز کشور ایران است. زبان مردم آن بیشتر عربی و فارسی است. با اینکه اهواز در طول تاریخ مخصوصا در ۸ سال جنگ تحمیلی حوادث تلخی را تجربه کرده و دچار خرابی هایی شده است اما به همت مردم با اراده خود امروزه هیچ اثری از این وقایع در آن دیده نمی شود و این شهر بزرگ در زمینه های مختلف پیشتاز است. اهواز تابستان های بسیار گرمی دارد اما چنانچه در شهری سردسیر زندگی می کنید و معمولا دلتان در زمستان هوس سفر می کند می توانید با خیال راحت به اهواز بروید و از آب ‌و هوای گرم و مطبوع آن در فصل سرد زمستان لذت ببرید.

 

رود کارون
رودکارون
پل سفید
پل سفید
مسجد و مقبره علی ابن مهزیار
مسجد و مقبره علی این مهزیار

رود کارون

رود کارون در اهواز به قدری معروف است که خیلی ها اهواز را با رود کارونش می شناسند. رود کارون با ۹۵۰ کیلومتر طول، طولانی ‌ترین رود ایران است که سرچشمه‌ ی اصلی آن زردکوه بختیاری واقع در استان چهارمحال و بختیاری است. در گذشته کارون بزرگ ‌ترین و پرآب ‌ترین رودخانه‌ ایران محسوب می شد اما متاسفانه امروزه در معرض خطر کم ‌آبی قرار گرفته است با این حال همواره بسیار زیبا و دیدنی است و می تواند برای گردشگران چشم نواز باشد. کارون علاوه بر اینکه یک جاذبه گردشگری است آب اشامیدنی مردم اهواز را نیز فراهم می کند. این رود در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ به عنوان یک اثر طبیعی باارزش در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسیده است.

پل سفید

پل سفید که یک پل معلق و احتمالا اولین پل معلق در ایران است درسال ۱۳۱۵ هجری شمسی بر رود کارون در شهر اهواز بنا شده است و امروزه یکی از مهم ترین نمادهای اهواز به شمار می آید به طوری که تصویری که از اهواز در ذهن خیلی از ماها نقش بسته است، تصویر روخانه ‌ی بزرگی است که پلی معلق روی آن قرار دارد. ارزش پل سفید با اطلاع از ثبت آن در فهرست آثار ملی ایران در ۲۶ آبان ۱۳۷۸ با شماره‌ی ۲۴۹۳ بهتر درک می شود. این پل زیبا می تواند بهترین مکان برای ثبت تصاویر خاطره انگیز از اهواز باشد.

مسجد و مقبره علی ابن مهزیار

علی ‌ابن مهزیار در سال ۲۰۱ هجری قمری در محل اقامت امام رضا در اهواز مسجدی را بنا می کند و بعد از مرگ وی او را در این مسجد دفن می کنند. علی ‌ابن مهزیار یکی از دانشمندان و فقهای شیعه و از یاران امام رضا (ع) بوده است. مقبره‌ ی وی از جمله قدیمی‌ ترین و مهم‌ ترین بناهای تاریخی شهر اهواز است. امروزه این مسجد و مقبره به مکانی به منظور زیارت مردم تبدیل شده است.

بازار فلافل اهواز
بازار فلافل اهواز
بازارکاوه
بازار کاوه
دانشکده سه گوش اهواز
دانشکده سه گوش اهواز

بازار فلافل اهواز

حتما می دانید که یکی از غذاهای معروف و پرطرفدار اهواز فلافل است. این غذا به قدری در اهواز خواهان دارد که بازاری برای آن دایر شده است. بازار فلافل که مرکز فروش فلافل در شهر اهواز است در خیابان انوشه، محله ‌ی عرب ‌نشین لشکرآباد قرار دارد. در این بازار می توانید طعم فلافل های مختلف را همراه با ترشی های بسیار خوشمزه ای که در کنار آن سرو می شود امتحان کنید و از خوردن آنها لذت ببرید. از دیگر غذاهای خوشمزه اهواز می توان به قلیه ماهی، ماهی صبور، سمبوسه و اِمگِشِت (پلو ماهی، که از یک نوع ماهی خشک شده و شور تهیه می شود) اشاره کرد.

بازار کاوه

چنانچه به دنبال خرید سوغاتی اهواز هستید می توانید سری به بازار کاوه بزنید. بازار کاوه بازاری متعلق به دوران پهلوی است که علاوه بر سوغاتی، محل مناسبی برای خرید میوه و سبزی تازه نیز است. از جمله اجناسی که در این بازار به فروش می رسد ترشی ‌های خوشمزه‌ ی جنوبی، ادویه‌ های خوش ‌عطر، ماهی و میگوی تازه، کلوچه، خرما، رطب، شیره‌ ی خرما، ارده، حلوا شکری و حلوا ارده است که می توانید برای مصرف خود در زمان اقامت در اهواز یا به عنوان سوغات هر یک را تهیه کنید.

دانشکده سه گوش اهواز

دانشگاه سه‌ گوش اهواز که به دلیل شکل مثلثی خاصی که دارد به این نام شناخته می شود در ساحل غربی رود کارون کنار پل نادری ابتدای خیابان امام موسی صدر واقع شده است. ساختمان این دانشگاه در سال ۱۳۰۸ به عنوان ساختمان بانک ملی مرکزی در اهواز افتتاح می شود و ۳ سال بعد به عنوان ساختمان استانداری مورد استفاده قرار می گیرد. در طول جنگ جهانی دوم که اهواز به اشغال متفقین در می آید، این ساختمان به مقر ارتش آن ‌ها تبدیل می شود. در نهایت در سال ۱۳۳۶ این بنا به دانشکده ‌ی پزشکی دانشگاه جندی شاپور مبدل شده و از همان دوران، کاربری فرهنگی می گیرد تا اینکه از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۹ از آن به عنوان دانشکده‌ ی ادبیات و زبان ‌های خارجه دانشگاه جندی شاپور استفاده می‌ شود اما در حال حاضر در حال تعمیر و مرمت است. این ساختمان حدود ۳ هزار مترمربع مساحت دارد. در این ساختمان می توان ویژگی ‌های خاص معماری دوره ‌ی پهلوی، یعنی قوس ‌های دایره‌ ای شکل ایوان و رواق‌ های حیاط مرکزی را به خوبی مشاهده کرد.